شعر

حق تیر به سگ‌های خانگی- برگزیده دوم جایزه بوشهر

سروده‌های این مجموعه از میان سروده‌های ده سال اخیر شاعر گزینش و در ۶۲ صفحه و دو بخش تدوین شده است.

شعرهای بخش اول (متاخر) با رویکرد تجربی در حوزه‌های مختلف زیستی شاعر پدید آمده‌اند که نمونه‌ای از آن را می‌خوانید:

«میگم رئیسا می‌خوان که همه خودفروشی کنن
میگه:
ReallY!
– من کِی به کسی پیشنهاد دادم؟

میگم خودفروشی که فقط تن‌فروشی نیست

میگه‌: مگه من به کی پیشنهاد دادم؟

میگم خودفروشی که فقط تن فروشی نیست

میگه سوال کردن ممنوع! دموکراسی تو شرکت جایی نداره…»

و شعرهای بخش دوم (متقدم) با تکیه بر موسیقی کلام و در فضای استعاری اجرا شده است:

«پشت کرده‌ای به دایره‌های مات
خطی از نور
افتاده از چراغی دور
– روی سردی اندام‌هات
خطی از لای مو به گردن و کتف‌هات
جاری
در فقراتی که در کمر جا می‌خورد
فرو…»

مضامین شعرها اغلب مبتنی بر مواجهه با مرگ و نابودی و در بنیان زوال محور است. حتا در موارد اندکی که رگه‌هایی از طنز به چشم می‌خورد، شاعر به دست انداختن عوامل مربوط به مرگ می‌پردازد. جریان دایمی و حرکت بطئی به سمت تباهی در جای‌جای این شعرها قابل مشاهده و ضربه زننده است. شاعر نسبت به جریانات سیاسی و اجتماعی هم بی‌تفاوت نیست اما آنجا هم به نمادهای انهدام می‌پردازد.

در تکنیک‌های اجرایی شاعر به تجربه گرایی پرداخته و این خود سبب ایجاد تفاوت بسیار در قطعات شده اما رد پای شاعر به صورت خط ربطی میان سروده‌ها مشهود است.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *