شعر

هم پنهانی، هم بلند

از که بپرسم،

آیا به خانه خواهد رسید؟

او که بر دوش خود می‌کشد جسمی را

که از آن خودش نیست،

با استخوان‌های پوک

و پوستی

که به زحمت عریانی او را می‌پوشاند،

به وقت مرگ

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *