کتاب «دروازههای جهنم، پرتگاههای ملکوت» ترجمه شعر چهار شاعر بزرگ اروپای شرقی است که با ترجمه مرتضی ثقفیان به همت نشر حکمت کلمه منتشر شده است. مترجم کتاب را به چهار بخش بهرهبندی کرده است و در آغاز هر بهره توضیحاتی پیرامون شاعر و شعرهایش داده است. با هم تکههایی از این چهار یادداشت را میخوانیم:
۱٫ شاعر مجار، یانوش پیلینسکی در سال ۱۹۲۸ در شهر بوداپست بهدنیا آمد. او از پیشروان شعر مدرن مجارستان است و آثارش تأثیری عمیق بر شعرِ مجار در سالهای پس از جنگ جهانی دوم داشته است.
اولین شعرهای پیلینسکی از ۱۹۳۸ بهصورت پراکنده در مجلات ادبی مجارستان به چاپ رسید. اما اولین مجموعهی شعر او تاب و میلهی پارالل در ۱۹۴۶ منتشر شد، که تنها دربرگیرندهی نوزده شعر بود. انتشار این مجموعه به عقیدهی تِد هیوز حادثهای در ادبیات مجارستان بود و شاعر را به مقام رهبری مکتب شاعران مدرن مجارستان رساند.
۲٫ شاعر چک، میروسلاو هُلوب در سال ۱۹۳۲ در شهر پِلزن بهدنیا آمد. با شروع جنگ و اشغال چکسلواکی توسط نیروهای آلمان نازی، تحصیلاتِ او -دانشجوی رشتهی علوم پزشکی در پراگ- متوقف و برای کار اجباری به ادارهی راه آهن شهر پلزن فرستاده شد.
نخستین شعرهای هُلوب در ۱۹۵۸ منتشر شد و او که تا سی سالگی شعری ننوشته بود در طی تنها هفت سال پس از انتشار اولین کتاب خود، پنج مجموعهی دیگر به چاپ رساند. کتابهایی که بهسرعت بهفروش رسید.
۳٫ زیبیگنیف هربرت ، در بیست و چهارم اکتبر سال ۱۹۲۴ در شهر لووف در خانوادهای از طبقهی متوسط بهدنیا آمد.
پانزده ساله بود که جنگ جهانی دوم درگرفت و لووف بر اساس توافقنامهی مولوتوف-ریبرتروف به تصرف نیروهای جماهیر شوروی درآمد. دو سالِ بعد، در ۱۹۴۱ این شهر به اشغال ارتش آلمان نازی درآمد. در فاصلهی سالهای ۱۹۴۴-۱۹۹۱ لووف دوباره به خاک شوروی ملحق شد و با فروپاشی شوروی، این شهر شهری شد متعلق به جمهوری اکراین. هربرت بارها در مصاحبههایش اشاره کرده است که زندگیاش را بیشتر تاریخ شکل داده است تا خود او.
۴٫ واسیلی واسکو پوپا مهمترین شاعر سالهای پس از جنگ جهانی دوم در یوگسلاوی (سابق) است. در ۱۹۲۲ در دهکدهی «گربِناک» در ناحیه «باناتِت» در شمال صربستان متولد شد؛ که ناحیهای است با قومهای مختلف و فرهنگهای گوناگون. همانطور که از نام پوپا پیداست، او رگ و ریشهی رومانیایی دارد.
از پوپا هشت مجموعه شعر منتشر شده است. اولینِ آنها، «پوستِ درخت» در ۱۹۵۳ منتشر شد. این کتاب او را یک شبه به چهره مرکزی ادبیات یوگسلاوی تبدیل کرد. در ۱۹۵۶ مجموعه «دشتِ ناآرامی» را به چاپ رساند و پس از توقفی طولانی در سال ۱۹۶۸ مجموعه «آسمان ثانوی» یا «یک آسمانِ دیگر» را و در ۱۹۷۲ مجموعه «زمینِ راست قامت» را منتشر کرد و در سال ۱۹۷۵ سه مجموعه دیگر به چاپ رساند: «نمک گرگ»، «گوشتِ خام» و «خانه کنار راه» و در سال ۱۹۸۱ «بُرِش».
این کتاب در ۱۹۲ صفحه و با تیراژ ۳۰۰ نسخه پاییز ۱۳۹۶ در نشر حکمت کلمه منتشر شده است.