سایه‌ی خزنده‌ی اشیا

نامت
طنین صدایی است
در اتاق های تو در تو
صدا اوج می گیرد
و من ناگریز
مدام چهره می سازم
برای نامت
هیچ کدام چهره ی تو نیست
انگار که هیچ گاه چهره ای نداشته ای
انگار که نامت چهره ات را بلعیده