شعر

آمد و رفت مشعل‌ها- چاپ دوم


اگر برای تنهایی

 از تنهایی ام می نویسم

چرا قطاری که رنج را در رگم می برد

پر از صورت های مغموم است


در تنم از راهی طولانی 

یک نفر را           

به قربانگاه می برند

و آنکه در حال کاویدن

به روحم دست می کشد           

 دیگری ست.
خیابان چه می کند در ذهنم

خون چه می کند

جنگ چرا دست از آبادی ام برنمی دارد

اگر فقط از تنهایی            

برای تنهایی ام باشد

چرا ناله ای که از من نیست

در استخوان پیچیده

به وحشتم می اندازد


دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *