داستان

پرنده‌های گچی

نویسنده: معصومه برنجکار

زبان شاعرانه‌ نویسنده در تِم کلی داستان تعلیقی دیگرگونه را رقم زده است؛ تعلیقی که به مخاطبِ داستان‌های او این اجازه را می‌دهد تا به دلخواه از نتیجه و عاقبت کار فاصله بگیرد.

در بخشی از این مجموعه آمده است:  باید بروم، پرنده‌هایم را پیدا کنم که زمین جَلدشان کرده با گوشه‌ای از پرهایشان، تا بگذارد خاک را رها کنند. می‌خواهم ابرهای قله‌های دورمانده را ببینند، آن دورترها آسمان فیروزه‌ای‌ست.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *